Dag 30 - Zion National Park

Wat is het lekker wakker worden als het niet rond het vriespunt is! We hebben heerlijk geslapen en worden wakker in een aangenaam temperatuurtje. We zijn al behoorlijk bedreven in het ochtendritueel, want al snel zijn we losgekoppeld en alweer onderweg. Zion National Park ligt op slechts drie minuten rijden, dus rond half tien komen we al aan. Tot onze grote verbazing is de parking echter al vol! Ons wordt geadviseerd het park weer uit te rijden en verderop te parkeren op de Lion's Boulevard. Vanaf daar gaan dan weer gratis shuttles het park in.

We keren dus weer om en na een hoop zoekwerk weten we de bewuste plek te vinden. Als we eenmaal geparkeerd staan, blijkt dat je hier gewoon 40 dollar moet betalen om je camper te parkeren. Dat is lekker verdienen natuurlijk, maar goed, je moet toch wat, dus we pakken een envelopje, doen de 40 dollar erin, schrijven ons kenteken erop en deponeren hem met pijn in onze portemonnee weer in de brievenbus. Ze weten hier natuurlijk ook dondersgoed dat je weinig andere opties hebt.

We lopen naar de shuttlestop en zien net de bus voor ons vol wegrijden. Een paar mensen konden er niet meer bij, dus we wachten maar even op het volgende busje. Dat duurt echter ruim een kwartier en de rij achter ons wordt langer en langer. We vragen nog aan de meneer achter ons of het hier soms vakantie is, maar dat blijkt niet zo te zijn. Hij is net zo verbaasd als wij over de drukte. Als we hem vragen hoe het dan kan dat er ook zoveel kinderen zijn, blijkt dat je voor het bezoeken van national parks je kind gewoon van school mag houden. Verder kennen ze hier ook niet zoiets als leerplichtambtenaren, dus het is hier allemaal lang niet zo moeilijk als in Nederland.

Als na een kleine 20 minuten de volgende shuttle komt aanrijden, ligt er al een bordje achter de voorruit met 'bus vol'. De chauffeur gebaart nog even allervriendelijkst dat we beter kunnen gaan lopen. We besluiten zijn advies maar op te volgen. Het is tenslotte maar een kilometer wandelen. Onderweg komen we zelfs nog een hertje tegen dat blijkbaar ook klaar was met wachten op de bus.

Een goede tien minuten later lopen we het park dan eindelijk in, en wonder boven wonder zitten we al snel in de groene shuttle. Het is hier ook druk, maar er stonden al twee dubbele shuttles te wachten, dus dat is dan wel weer goed geregeld. 

We rijden helemaal door naar de laatste stop en werken ons dan naar voren toe. Dit park is voornamelijk bestemd om te hiken en er zijn hier verschillende mooie wandelroutes langs allerlei verschillende omgevingen. Het wordt dus een actief dagje, maar het moet hier wel heel mooi zijn. Een aantal wandelroutes is afgesloten in verband met hevige watervloed of gevallen rotsblokken als gevolg daarvan, maar er is nog genoeg moois over om vandaag te zien.

We beginnen met de 'Riverside Walk', die zoals de naam al doet vermoeden een stuk langs de rivier loopt. In principe is de hele trail geasfalteerd, maar er zijn ook stukken waar je toegang tot de rivier hebt. Je mag niet overal van het hoofdpad af, maar op die punten wel. We zien onderweg verschillende stroomversnellinkjes, kleine watervallen en wilde dieren.

Aan het eind van de trail kun je overgaan in een langere trail, maar dan moet je letterlijk door de rivier heen, soms tot aan je middel. Nou, eh... mij niet bellen ;-)

Wij keren aan het eind dus mooi weer om. Tamara maakt nog even een professionele foto. Op de paden blijven, zeiden ze nog...

En dit is het resultaat:

Tja... Hij is wel mooi geworden.

We zien onderweg ook marmotten en er wordt ons uitgelegd dat dat bijzonder is omdat ze normaal rond deze tijd van het jaar al zijn begonnen aan het winterslaap. Die hebben we dus maar mooi gezien. Gotta catch 'em all!

Natuurlijk moet er ook nog even een foto van onszelf gemaakt worden, en mogen we ook de mooie natuur niet vergeten!

Iets verderop komen we ook wat eekhoorntjes tegen. Hoewel je hier overal bordjes vindt met daarop waarschuwingen dat je ze niet mag voeren, weten ze hier al precies hoe het werkt. Ze doen zelfs kunstjes in de hoop dat ze iets te eten krijgen.

Als we weer terug zijn bij de shuttlestop, rijden we naar het volgende punt, waar je de 'Grotto Trail' kunt doen. Dan ga je dus een grot in, zegt ons gezonde boerenverstand. Niet dus! Het is gewoon een route die parallel loopt aan de weg en naar de volgende halte leidt. Weer een illusie armer!

Die volgende halte heeft echter wel een lodge, en zo rond 13:00 komt dat wel even goed uit. We gaan dus even zitten voor een lekker broodje gegrilde kip en een cheeseburger, voordat we met volle maagjes weer verdergaan.

We lopen vanaf hier naar de Lower, Middle en Upper Emerald Pool Trails, drie meren met kristalhelder water die op verschillende hoogten liggen. De laagste is een makkelijke, geasfalteerde route, maar de middelste en hogere meertjes zijn lastiger te bereiken. Je moet hele stukken door het zand en over stenen klauteren om er te komen, maar uiteindelijk is het wel heel mooi om te zien en kom je langs prachtige punten en watervalletjes.

Nadat we helemaal bovenin zijn geweest, in totaal ruim 100 meter boven het grondniveau, volgen we een andere weg terug, die langs de rand van de berg naar de lodge leidt. De afdalingen zijn af en toe behoorlijk steil, maar opnieuw is dit weer een prachtige route.

Vanaf de lodge nemen we de shuttle terug naar de ingang van het park. We hebben er bijna 20.000 stappen op zitten en vinden het mooi voor vandaag. Toch lopen we de laatste kilometer terug naar de camper ook nog maar, want de shuttles op de terugweg zijn net zo druk als ze vanmorgen op de heenweg waren. Die rij loop dus tot het meisje met de tas voor ons.

Onze volgende camping ligt op drie kwartier rijden en die tijd vliegt voorbij. Ik had het al gezegd, maar het is hier zo mooi rijden!

Onderweg komen we nog een paar mensen tegen die behulpzaam laten zien hoe je het niet moet doen:

Geen betere toerist dan een ramptoerist ;-) Verder is het een rustige weg, die ons langs de bergen naar onze volgende bestemming leidt.

Daar komen we rond 16:45 aan, maar het kantoor is al gesloten. Geen probleem, we pakken het boekje met onze informatie en installeren ons op de aangegeven plek. De locatie van deze camping is niet zo mooi als die van gisteren, maar alsnog mogen we lang niet klagen!

Prachtig toch, die bergen? Je voelt je hier echt in het Wilde Westen! We besluiten hier even te wassen, en terwijl we onderweg zijn met onze twee grote tassen met was, komen we weer de mooiste campers tegen. Wij hebben heel bescheiden 1 slide out, maar wat dacht je van deze, met 3 slide outs aan 1 kant? En daarnaast staat een camper op touringcarbusniveau. Die zie je hier ook regelmatig.

Of wat dacht je van deze? Daar staan gewoon twee auto's bij, hè? Die truck trekt de trailer, daarachter hangt dan de auto en daarachter weer de quad. Op die manier heb je geen normaal huis meer nodig.

Als we bij het washok aankomen, blijkt dat alles met kwartjes werkt. Die kun je wisselen bij het kantoor, staat er nog ironisch genoeg bij geschreven. Ja, heel handig als je die al om 16:00 sluit! Dan morgen maar even wassen.

Met de staart tussen de benen keren we terug naar de camper. Aangezien we toch nog even de tijd hebben en het hier 30 graden is, gaan we dan maar even afkoelen in het zwembad, dat we helemaal voor onszelf blijken te hebben! Je kan het slechter treffen.

Wat een leven. Als we uitgezwommen zijn, lopen we terug richting de camper voor het avondeten. Er is hier op loopafstand geen restaurant te vinden, dus voor vanavond gaan we de kip maar soldaat maken. Zoals hier gebruikelijk is, hebben we weer netjes een barbecuetje bij onze camper, en daar weten wij wel raad mee! Je kan trouwens wel weer zien wie het harde werk doet. Tamara is op haar manier ook druk ;-)

Dat durf ik best wel te typen... ze kijkt nu toch niet mee.

De kip en aardappelblokjes smaken overigens prima, zeker met een plakje cheddarkaas eroverheen. Vervelend hoor, dat kamperen!

De rest van de avond doen we nog even een spelletje en dan gaan we lekker naar bed. Morgenochten vertrekken we namelijk richting Las Vegas! Je moet zo'n huwelijksreis toch ergens terugverdienen.