Dag 35 - Yosemite Park - Sequoiabomen

Weet je nog dat we het in Bryce Canyon 's morgens zo koud hadden? Hier bij Yosemite is dat niet anders. Niet raar natuurlijk, want we zitten hier hoog in de bergen. Aangezien we nog driekwart van de gastank over hebben, doen we even tien minuutjes de verwarming aan voordat we uit bed gaan. Dat scheelt toch een beetje! We staan trouwens best op een mooie camping, zo in de natuur.

Als we zijn aangekleed en hebben ontbeten, lopen we eerst maar even naar het 'kantoor'. Dat blijkt nog dicht te zijn tot half 12, maar daar gaan we natuurlijk niet op wachten. Wanneer we een vrouw tegenkomen, zeggen we dat we op zoek zijn naar ofwel Mac (de eigenaar) of John (de manager). "Dat treft", zegt ze. "Mac is mijn man." Ze weet dus ook wel waar we hem kunnen vinden.

We bellen aan en Mac doet open, een man van 60 die deze "Airbnb" nu al 19 jaar runt. We geven aan dat we de camper vannacht na een hoop zoekwerk maar op plek K hebben neergezet en hij antwoordt met: "Oh, you did well to do that." Hij blijkt een hele relaxte kerel te zijn. Ook als we aangeven dat sommige mensen hun auto's op de camperplaatsen hadden gezet, is zijn antwoord: "Oh, that's okay." Blijkbaar is hij gewoon helemaal niet zo moeilijk ingesteld.

Hij vertelt ons dat John zijn oom van 75 is en dat die het kantoor bemant van een uurtje of 12 's middags tot het donker wordt. Bij John kunnen we ook hout halen om een vuurtje te maken, en ze hebben zelf een ijzeren bol gemaakt met uitgezaagde dieren en bomen, waarin je vuur kunt maken voor een mooi effect. Dat gaan we vanavond proberen!

Mac pakt een kaart van Yosemite Park en legt ons precies uit waar we goedkoop kunnen tanken en hoe we op de plekken komen die wij willen zien. We mogen de kaart van hem meenemen, en of we dan weer een nieuwe kaart (die we in het park krijgen) bij hem in de brievenbus willen gooien voor de volgende gasten. Natuurlijk willen we dat!

Als we vanavond terugkomen, mogen we gewoon weer een open plekje pakken en hij vertelt ons nog even wie er vandaag weggaan, zodat we een beetje weten waar we de vrije plekjes kunnen vinden.

Nadat we afscheid hebben genomen, vertrekken we richting Yosemite National Park. De hele camper moet mee, want het is een ontzettend groot en uitgestrekt park en je moet echt naar de punten rijden die je wilt zien. De shuttlebusjes gaan dit jaar niet, dus alles moet met de camper worden gedaan, over dezelfde smalle, bochtige bergweggetjes die we gisteren zijn tegengekomen.

Ons doel voor vandaag is om sequoiabomen te gaan zien. Sequioa National Park is nog steeds dicht vanwege bosbranden, dus is dit de 'next best option'. Je moet er wel 10 km voor lopen met een hoogteverschil van 350 meter, maar je moet er iets voor overhebben. We trekken dus de stoute wandelschoenen aan!

De tocht naar het punt waar we naartoe moeten, duurt een kleine twee uur. Had ik al gezegd dat Yosemite een groot park is? We komen langs prachtige uitzichtpunten, steile kliffen, beboste rotsen en zelfs door tunnels heen. Onderweg zie je ook dudidelijk dat hier verschillende bosbranden zijn geweest, want van sommige bomen is niet veel meer over.

Eenmaal bij het Mariposa Grove Welcome Center parkeren we de camper en nemen we nog even een shake voordat we met een goed gevulde rugtas aan de tocht beginnen. Er is hier in januari een gigantische storm geweest waardoor veel van de reusachtige bomen zijn omgewaaid. Een aantal ervan zijn op gebouwen terechtgekomen, waardoor de toiletten en andere voorzieningen nu onbruikbaar zijn. Je kunt dus onderweg ook nergens water halen, dus er gaan vier flesjes mee!

De trail zelf is prachtig om te lopen. We komen door een gigantisch bos en lopen in een lekkere frisse lucht terwijl de geur van vers hout in onze neusgaten doordringt. Eigenlijk net alsof je in Center Parcs vanaf het allerverste huisje naar de Aquadome loopt, maar dan 100 keer beter en groter.

De eerste foto hieronder is van een soort boom dat er heel apart uitziet. Je ziet de grijze, oudere bast terwijl zich op andere plekken tegelijkertijd een soort gladde, nieuwe bruine huid vormt.

Onderweg komen we ook nog een eekhoorntje tegen!

Af en toe is het inderdaad even steil klimmen, maar de beloning maakt dat dubbel en dwars waard. Hoe verder we komen, hoe groter de bomen worden, tot we uiteindelijk uitkomen bij de 'Big Grizzly' en de 'Tunnelboom'. Natuurlijk moeten we daar een paar foto's maken!

Gigantisch, hè?

Op de terugweg komen we langs nog zo'n reus, en ook hier kunnen we het niet laten om even te stoppen voor een foto, waarop je goed kunt zien hoe reusachtig deze bomen zijn. Hieronder het spelletje 'Zoek de newlyweds' ;-)

Als we bij de camper zijn, is het alweer tijd om rustig aan aan de terugweg te beginnen. Onderweg stoppen we nog op een paar mooie uitzichtpuntjes en een kleine tweeënhalf uur later komen we weer op de camping aan.

We stoppen even bij het 'kantoor', lopen naar binnen en een halve minuut later komt er een sport magere kerstman vanuit de tuin aangesjokt. Dat is dus John. We vertellen hem dat we wat brandhout willen kopen en hij zegt dat het een dollar per blok is. Prima, doe maar vijf blokken! We lopen met hem mee naar achter en hij begint een soort oud boodschappenwagentje te vullen met houtblokken. "Eén, anderhalf, twee, tweeënhalf"... Uiteindelijk lopen we voor vijf dollar met 11 blokken hout weer weg.

We zetten de camper op een perfect open plekje vlak bij het punt waar je vuur kan maken en waar een barbecue staat (op gas, maar het gas krijg je van de zaak als je de barbecue netjes achterlaat) en nadat we geïnstalleerd zijn, halen we de spareribs uit de koelkast om ze te marineren en op de bbq te gooien, en het mag gezegd worden: thuis zet je ze een hele nacht in de rub, maar zo met wat zout, peper en knoflook smaken ze een uurtje later prima!

Ondertussen stoken we ook het vuurtje lekker op, en die bol is inderdaad prachtig gemaakt. Oordeel zelf maar:

Wat een kunstwerk, hè?

De spareribs zijn natuurlijk veel te veel voor ons samen, dus wat over is, brengen we naar een man die hier verderop ook een vuurtje aan het stoken is, en die is er heel blij mee (en zijn hond waarschijnlijk ook).

We blijven nog even lekker bij het warme vuurtje zitten, waar ik op mijn mobiel dit verslag schrijf, en rond een uurtje of 21:00 gaan we terug de camper in. Vanavond gaan we een beetje op tijd naar bed, zodat we morgen bijtijds weer op kunnen om de watervallen in Yosemite Park te zien. Daarna rijden we door richting Sacramento, waar we overmorgen zijn. We kwamen vandaag tot de treurige conclusie dat de camperreis er over een weekje alweer op zit, dus we moeten er nog een paar mooie dagen van maken! To be continued!