Dag 34 - Death Valley

9 oktober 2021 - Death Valley National Park, Verenigde Staten

Vijf uur 's morgens en we worden allebei wakker van geschud en kabaal. Er zijn ineens harde rukwinden opgekomen die met een hoop regen gepaard gaan. De camper schudt lekker heen en weer terwijl de regen op het dak klettert. Tamara kijkt even op haar telefoon en blijkbaar zijn het windvlagen van 40 kilometer per uur. De flappen van de slide out klepperen nu in ieder geval niet zoals bij Calico Ghost Town, dus we laten de slide out gewoon lekker uit en na een klein halfuurtje nemen de windvlagen alweer af, of in ieder geval genoeg om ons weer lekker verder te laten slapen, al droom ik wel heel vreemd dat we door de wind aan het rijden geslagen zijn en ineens heel ergens anders zijn, en meer van die vreemde dingen die je soms kunt dromen.

Om negen uur worden we van de wekker wakker. We lezen rustig in bed de reacties op ons verslag en Tamara kijkt nog even naar het weerbericht. Blijkbaar kunnen we vandaag nog wel last houden van windvlagen, ook op weg naar Death Valley. De regen stopt ook niet voor 12 uur, dus we moeten er toch maar even doorheen om alle aansluitingen weer af te koppelen voordat we kunnen vertrekken. We verlaten Las Vegas precies wanneer het slecht weer wordt, precies goed getimed!

3401 (Groot)

Op weg naar Death Valley krijgen we inderdaad te maken met venijnige winden van de zijkant. In zo'n camper ben je natuurlijk een stuk hoger, dus heb je daar veel meer last van dan normaal. Het wordt zelfs zo erg dat de cruise control weer afslaat en het bekende Advance Service Trac-blablalampje gaat branden, weten jullie nog? Niets om je zorgen over te maken, dus we rijden maar weer met de voet op het gaspedaal verder.

3402 (Groot)3403 (Groot)3404 (Groot)

Onderweg komen we op een gegeven moment door de wind zelfs nog in een minizandstormpje terecht. Heel bizar om in de auto ineens verblind te worden door het opwaaiende zand. We horen hoe zand en kleine steentjes tegen onze zijkant worden geblazen, maar zetten dapper door en we zijn gelukkig al weer vrij snel uit de 'zandstorm' bevrijd.

3405 (Groot)

Wanneer we bij Death Valley aankomen, valt het ons eerlijk gezegd een klein beetje tegen. We hadden zo'n megawoestijn verwacht, maar het zijn vooral dorre vlaktes met wat lichte begroeiing. In de verte zien we wel een wit stuk landschap, waarschijnlijk een soort zoutvlaktes, maar daar loopt de weg niet doorheen. Na een tijdje is er een soort punt waar je kunt uitstappen om wat zandduinen te bekijken, maar zoals Tamara mooi opmerkt: "Die hebben we in Katwijk ook."

3406 (Groot)3407 (Groot)3408 (Groot)

Na een klein halfuurtje rijden, komen we in een soort oud dorpje dat hier in Death Valley ligt, genaamd Stovepipe Wells. Het stelt weinig voor, maar je kunt hier tanken, en aangezien onze tank al half leeg is, doen we dat maar even. In het winkeltje halen we meteen wat noedelsoep voor de lunch. We zetten de camper even op een parkeerplaatsje, koken wat water en maken die noedels op voordat we verder rijden. Dan kunnen we meteen even plassen, wat is zo'n camper toch makkelijk!

3409 (Groot)3410 (Groot)

Na de lunch zetten we onze rit voort en we komen wel door wat stukjes met zand, maar het is nog steeds lang niet wat we ervan verwacht hadden. Wel rijdt het hier in ieder geval lekker rustig (op de wind na).

3411 (Groot)3412 (Groot)3413 (Groot)

Triviantvraag: Wat gebruikt een schilder, dat ook zomaar los kan lopen in Death Valley?

3414 (Groot)

Juist, ezels! Wat die hier doen en waar ze in hemelsnaam hun water vandaan halen, weet niemand.

Als we uit Death Valley Nation Park zijn, komen we nog wel door een heel stuk niemandsland. Dat stukje van Death Valley is wel precies wat we ons ervan hadden voorgesteld: je komt een paar honderd kilometer gewoon helemaal niets bewoonds tegen. Op een gegeven moment komen we nog wel door een soort spookstadje genaamd Thora, waar de meeste gebouwen compleet vervallen zijn, maar het duurt echt wel een paar uur voordat we weer op een normale snelweg komen met afslagen met eettentjes en benzinepompen.

3415 (Groot)3416 (Groot)3418 (Groot)3417 (Groot)

We rijden uren aaneen en besluiten de uurtjes met zonlicht nog even te pakken zolang het nog kan. Pas als het donker is, stoppen we rond een uur of 20:00 's avonds bij een benzinepomp met een Subway-filiaal erin om te tanken en een broodje te halen voor het avondeten.

3419 (Groot)

Terwijl we zitten te eten, merkt Tamara ineens wat wit poeder op dat op de rand van het raampje ligt. Wat kan dat nou zijn? Al snel kijkt ze in het kastje boven de tafel, en ja hoor: blijkbaar zat de dop van een van de bussen met shakepoeder niet goed vastgedraaid, en die poeder is dus in het kastje gekomen en door de kiertjes naar beneden gevallen. Pro-tip: als je shakepoeder meeneemt in de camper, draai dan altijd de dop goed vast!

3420 (Groot)3421 (Groot)

Als alles opgeruimd is, vervolgen we onze weg. Het is nog maar tweeënhalf uur rijden, maar een makkelijke weg is het zeker niet. In het donker moeten we over bergpassen manoeuvreren die soms steil omhoog en dan weer steil omlaag gaan. Tegelijkertijd heb je allemaal haakse bochten, soms zelfs zo haaks dat je bijna 180 graden weer moet draaien, en dat allemaal in het donker terwijl je naast je een hele diepe afgrond hebt. We doen het gewoon heel rustig aan en komen een halfuurtje later dan gepland aan op de camping.

Daar begint het volgende avontuur, want we hadden een berichtje gehad van de beheerder dat als we heel laat aankwamen, we gewoon een open camperplaats mochten gebruiken, behalve K, Q en P. Er staan hier geen lantaarnpalen, de 'weg' loopt schots en scheef en we zien hier in het donker geen hand voor ogen, laat staan dat we zien waar open plekken zijn en welke letters die hebben. Uiteindelijk ziet Tamara twee meiden bij een kampvuurtje zitten, dus we zetten de camper aan de kant en lopen naar ze toe. Ze blijken hier al een week met een tentje te staan en zijn erg hulpvaardig, al weten zij ook niet echt waar er open camperplekken zijn. We besluiten om eerst even een rondje te lopen om te kijken, voordat we lukraak ergens naartoe rijden.

Uiteindelijk blijken alle camperplaatsen bezet te zijn, op de K na, die we niet mochten gebruiken. Op sommige plaatsen hebben mensen gewoon hun auto geparkeerd, maar wij weten niet wat daar de afspraak over is. We vinden het allemaal maar een beetje raar.

Een andere man wijst ons nog de weg naar het huis van de beheerder, maar die doet na meermaals kloppen niet open, en de eigenaar reageert ook niet op de deurbel. We beginnen lichtelijk geagiteerd te raken over de slechte manier waarop dit verzorgd is (normaal krijg je gewoon een envelopje met een aangewezen plek en een routebeschrijving) en over het feit dat niemand fatsoenlijk de deur opent. Het kan ook meehelpen dat het hier rond het vriespunt is, terwijl wij al een half uur in onze korte broek aan het zoeken zijn waar we die camper kunnen neerzetten. Uiteindelijk besluiten we om hem gewoon op plek K neer te zetten. Als die man er een probleem mee heeft, komt hij maar naar ons, want andersom werkt het blijkbaar niet.

Het is hier inmiddels kwart voor één 's nachts en we hebben al met al zo'n 12 uur gereden, dus wij vinden het wel even prima. Morgen zoeken we die knakker wel even op, maar nu gaan we lekker naar bed. Welterusten!

Foto’s

5 Reacties

  1. Kaat:
    9 oktober 2021
    Ja death valley vonden wij ook niet interessant en dan dat hele lange eind rijden naar de bewoonde wereld weer. Dat stukje Amerika gaan wij ook niet nog een keer doen, haha. Je moet maar denken dat er alleen nog maar mooiere plekjes gaan komen 😁😘
  2. Liesbeth:
    9 oktober 2021
    Nou, jullie hadden vandaag dus een aardige rit erop zitten. Waardeloos dat er dan niemand aanwezig is om jullie te helpen of iets achterlaat. Mij benieuwen wat die snijboon morgen tegen jullie gaat zeggen, omdat jullie op K staan. Nou.... dat zijn zorgen voor morgen nu lekker jullie rust nemen en heerlijk slapen. Enne..... niet te gek gaan dromen Martin!😂
  3. Carla:
    9 oktober 2021
    Zo dat was een heftig dagje 😳
    Idd morgen die knakker maar ff aanpakken 💪🏻
    Nu lekker slapen en morgen weer een nieuwe dag 😽
    😘😘
  4. Judith:
    9 oktober 2021
    Pfff das een lange rit geweest zeg. En dan zo kak geregeld. Ik zou me daar helemaal groen en geel aan ergeren en had m ook lekker neergezet wat jullie nu gedaan hebben. Jammer dan.
    Wat staat er morgen op het programma? Trouwens tis daar al behoorlijk koud aan het worden. Alhoewel hier ook al in de nachten 😂😂😂. Veel plezier vandaag.
  5. BenAnt:
    9 oktober 2021
    "Goed gedaan jochie !" Als het niet goed geregeld is , moet je het zelf regelen. Kon je niet bij de pomp blijven staan of denk ik nu te simplistisch. Jammer dat je dat stuk met die bochten in het donker hebt moeten rijden , was vast geweldig om het overdag te zien . Knap werk van je trouwens. Trustuh en relax ! 😴😴👊👋Goedemorgen , fijne dag ! 👌👍💋💋