Dag 20 - Universal Studios Hollywood en Halloween Horror Nights

We zijn inmiddels alweer een paar dagen in LA en vandaag staat Universal Studios op de planning, inclusief de Halloween Horror Nights! Omdat het een lange en drukke dag zal worden en we maar 1 dag hebben om dit park te ontdekken, hebben we speciaal voor vandaag Express tickets aangeschaft, waardoor we de attracties en shows zonder wachten kunnen doen!

Rond 8 uur zitten we aan het ontbijt, zodat we op tijd richting het park kunnen. Het verkeer gaat in LA namelijk heel traag door alle files, dus daar houden we rekening mee! Ook moet we eerst nog even covid-testen en dat gaat hier nog het meest relaxed van allemaal. "Kunnen jullie jezelf swabben? Het staafje even 10 seconden in ieder neusgat houden." Ja joh, tuurlijk. Dan hoeft hij er in ieder geval niet zo ver in. Deden ze dat allemaal maar zo! Over 2 tot 3 dagen krijgen we de uitslag een keer. Het kon ook sneller, maar dan moest je betalen. Nu testen we op kosten van de Amerikaanse overheid, maar dan moet je wel iets langer wachten. Geen probleem, wij hebben toch geen haast.

Goed, door naar het park! Rond 10:30 komen we daar aan. Had ik al gezegd dat het verkeer traag gaat in LA? Het is wel een hele belevenis, trouwens. Er lopen letterlijk gewoon complete snelwegen door de stad, alleen staat er gewoon standaard steeds file door al het invoegende verkeer.

Als we rond 10:45 via de Citywalk het park in lopen, hebben we het gevoel dat we aan de late kant zijn. We zien echter dat het park pas om 10:00 opende (dus veel later dan de Disney parken) en na een blik op de kaart stellen we vast dat hier maar 13 attracties te vinden zijn. Dan hebben we ook nog zo'n voorkruippasje, dus dat komt helemaal goed! We worden bij binnenkomst ook al vrolijk begroet door Shrek en een trolletje.

We lopen eerst naar de Wizarding World, het Harry Potter-gedeelte, waar we beginnen met de Flight of the Hippogriff, een soort kinderachtbaantje dat echt geen donder voorstelt. Je ziet wanneer je omhooggetakeld wordt een hippogrief naast de baan, en daar houdt het hele verhaal dan ook wel op.

Ertegenover ligt echter Zweinstein, waar een mega attractie in gevestigd is. We kennen hem al uit Orlando en omdat Tamara daar de vorige keer ietwat misselijk uitkwam, ga ik dit keer alleen. Ik vlieg vrolijk met Harry mee, ontwijk de Beukwilg, Expecto Patronum (is dat een werkwoord?) een paar Dementors en kom zonder kleerscheuren weer aan in de Grote Zaal. Dat hebben we ook weer overleefd!

Nu we toch in Zweinsveld zijn, proeven we nog even een boterbiertje en eten we kip bij de Drie Bezemstelen voordat we met volle buikjes verdergaan.

Het doel was om richting de Studio Tour te lopen, maar ineens komen we voorbij een dierenshow die over drie minuten begint, dus schuiven we daar even aan! Het is een show met veel humor, waarbij de dieren soms wel doen wat de trainers willen en soms niet, maar dat maakt het alleen maar grappiger.

Op weg naar de Studio Tour komen we vervolgens langs de Simpsons-attractie. "Oh, 40 minuten wachten", zegt Tamara nog. "We hebben voorkruippasjes, schatje." "O ja!"

Na een voorshow vol humor stappen we in onze "wagentjes" en verandert de simulatorrit in een op hol geslagen achtbaantreintje, natuurlijk allemaal in die typische Simpson-stijl. Als we eenmaal weer veilig terug zijn, lopen we verder richting de Studio Tour.

Deze tour is beter dan andere studio tours die we tot nu toe gedaan hebben, omdat ze hier natuurlijk het voordeel hebben dat het park bij hun echte studio's zit. In een trammetje worden we het gigantische studioterrein opgereden en speciaal voor de tour gemaakte scènes worden afgewisseld met sets uit de echte films en series. De tour duurt lekker lang en is wat ons betreft zeker een aanrader om te doen als je hier bent!

Aangezien we nu deze kant van het park wel zo'n beetje gehad hebben, lopen we richting de lower area, waar ik zelf begin met een ritje in The Mummy. Ik vind hem minder bijzonder dan de versie in Orlando. Hij is minder indrukwekkend en je mist hier toch wel wat gave effecten, zoals het vuur vlak boven je hoofd, wat Orlando wel heeft.

We besluiten samen op dinosaurusjacht te gaan in Jurassic Park! Ook hier staat weer 40 minuten wachttijd, maar daar hebben wij geen last van. We lopen vrolijk door de Express-ingang en stappen in ons bootje om dino's te spotten. Kleine kanttekening: ik weet niet wie die attracties hier ontwerpt, maar kennelijk vinden ze het grappig om je bij iedere attractie wel ergens water in je gezicht te spuiten. Darkrides, simulators, de Tram Tour... Ook hier komen we een dino tegen waar natuurlijk weer een straaltje water uit moet komen die gericht staat op de toeschouwers. Daarnaast is de creativiteit qua soort attracties in dit park ook ver te zoeken, want ongeveer de helft van alles wat je hier vindt, heeft wel een simulatorelement in zich.

Als we klaar zijn met de dino's, nemen we een vroeg diner met een kipburger en een dinosaurusrib... Dat zal ze leren! Door een beetje op tijd te eten, houden we vanavond meer tijd over voor het geval de wachttijden bij de spookhuizen oplopen.

Eenmaal uitgegeten, gaan we terug richting de ingang van het park, waar nog twee attracties zijn die we nog willen doen. Transformers laten we voor nu even links liggen. Dat is de zoveelste simulatorachtige attractie. Tamara's maag kan daar niet altijd even goed tegen en ik heb zelf niet zoveel met de Transformers en heb de simulators ook wel even gehad.

In plaats daarvan gaan we dus naar de Minions-attractie... dachten we, want ook dat blijkt weer (tatatatadaa)... een simulator te zijn. De Minions vind ik dan wel weer grappig, dus Tamara wacht even buiten terwijl ik naar onze gele vriendjes ga. De ride zelf is vermakelijk en de Minions zorgen natuurlijk voor de nodige humor!

Ertegenover ligt een attractie van Huisdierengeheimen. Volgens de mevrouw bij de ingang is dat een langzame attractie. Dat klinkt als een goed idee, dus kom maar op! Na verschillende leuk gethematiseerde kamers in de wachtruimte komen we bij de loading area waar we in onze eigen kartonnen doos mogen plaatsnemen, om vervolgens door de stad te rijden en te zien wat huisdieren doen als hun baasjes niet in de buurt zijn. Wij vinden het wel vermakelijk, maar mocht je het slaapverwekkend vinden, dan krijg je aan het eind van de rit in de wasserette natuurlijk nog even wat water in je gezicht gespoten (hoe origineel) voordat je weer naar buiten gaat.

De middag loopt op zijn einde en we gaan onze polsbandjes voor de Halloween Horror Nights halen. Halloween begint officieel om 19:00, maar met zo'n polsbandje kun je bij twee van de spookhuizen en de omgebouwde Tram Tour al vanaf 18:15 naar binnen.

We ploffen even neer op een bankje nabij de Transformers, waar de twee huizen staan die vroeger opengaan. We hebben nog een uurtje te gaan, dus ik kan nog mooi even verder typen aan het verslag. Dat scheelt vanavond laat weer tijd!

Al met al vinden we allebei Universal Studios overdag wat tegenvallen. Weinig variatie in attracties, sowieso weinig attracties in het algemeen, weinig originaliteit en qua gastbeleving haalt het het gewoon bij lange na niet bij Disney. Daarnaast hebben ze hier bedacht dat je de godganse dag een mondkapje op moet, ook buiten, wat voor mij toch wel een extra irritatiefactortje is. Wel staat Universal natuurlijk bekend om zijn geweldige Horror Nights, dus we zijn heel benieuwd wat de avond ons zal brengen!

Iets voor half zes zien we ineens wat beweging bij de wachtrij voor The Excorsist. Blijkbaar is de rij opengegooid, dus we sluiten netjes aan. Even worden we in een soort eerste wachtruimte gehouden, maar na enkele minuten gaat er een poort open die in de toekomst naar het nieuwe Super Mario-themagebied leidt en worden we via een geïmproviseerde route naar een deel van de wachtrij geleid die normaal voor Transformers wordt gebruikt.

Weer een kwartiertje later gaat het volgende deel van de wachtrij open en lopen we een studio in. We zien de façade van het spookhuis en kunnen naast de wachtrij de buitenkant van de muren ervan zien lopen. Ik krijg ineens weer heimwee naar Walibi ;-)

Wanneer om 18:00 de muziek ingestart wordt, merk je de spanning bij iedereen. Het spookhuis wordt al direct geopend in plaats van te wachten tot 18:15. Goede zaak!

The Excorsist is op zich een leuk spookhuis, maar wel eentje met veel herhaling. Er zijn veel lange, zwarte gangen waar steeds een acteur uit een opening in de muur komt, dus na een paar keer ken je die scare wel. Ook de sets zelf zijn eigenlijk steeds weer die slaapkamer uit de Excorsist.

Tegenover de Excorsist ligt de Chainsaw Massacre, onze volgende halte. Zonder wachten lopen we door en dit spookhuis is qua aankleding al iets mooier, met minder van die pikzwarte gangen. In een aantal kamers is vooral heel goed met geureffecten gewerkt.

Als we eruit komen, is het nog niet eens half zeven. Aangezien de andere spookhuizen nog niet open zijn, lopen we richting de Studio Tram Tour. Deze heeft geen wachttijd en nadat we vertrekken, rijden we een andere kant op dan vanmiddag. Na een paar minuten stopt de tram ineens en wordt ons verzocht uit te stappen. Dat hadden we niet verwacht! Buiten blijkt een hele trail te zijn gemaakt met levende acteurs en een hoop kettingzagen, heerlijk! Als we veilig en wel aan het einde komen, staat een andere tram ons alweer op te wachten. Die brengt ons weer terug naar het park.

Inmiddels is het tegen zevenen en dat betekent dat de andere spookhuizen openen! We lopen naar het achterste gedeelte van het Harry Pottergebied, waar een grote poort naar backstage openstaat. We worden een heel stuk buiten het park geleid, richting de grote parkeergarage. Daar staan de volgende twee spookhuizen die we gaan doen!

We beginnen met The Curse of Pandora's Box, een relatief kort spookhuis waar op een gave manier is gewerkt met blacklighteffecten. Ergens richting het einde stond er een steltloper die wij erg tof gedaan vonden.

Vervolgens lopen we door naar het spookhuis ernaast: Netflix's Haunting of Hill House. Wij kennen de serie zelf nog niet, maar het spookhuis is in ieder geval erg tof. Er wordt veel gewerkt met muren van doek. Als daarachter lichten aangaan, kijk je ineens door de 'muur' heen en dat geeft goede mogelijkheden voor schrikeffecten! Qua aankleding is dit het mooiste huis tot nu toe.

Nog drie spookhuizen te gaan! Gelukkig liggen ze allemaal mooi dicht bij elkaar in de buurt, vlak bij de ingang van het park. Onderweg pakken we nog even een boterbiertje, en dan lopen we door naar The Bride of Frankenstein. In dit huis wordt het verhaal van Frankensteins bruid verteld door middel van sets die worden afgewisseld met een grote pagina uit een boek die het volgende hoofdstuk inluidt. De scares zelf zijn weinig bijzonder en wij vinden dit het minste huis tot dusver.

Bij The Walking Dead staat aangegeven dat deze pas om 20:00 opengaat, dus gaan we eerst even verder naar Halloween 4: The Return of Michael Myjers. Vanuit de wachtrij worden we het theater ingeleid waar overdag de stuntshow plaatsvindt. We gaan achter de tribune langs, terug voor de tribune langs en uiteindelijk komen we bij de ingang. Dit is eigenlijk het eerste spookhuis waarvoor we wel even hebben moeten wachten, een klein halfuurtje. Qua aankleding is dit spookhuis mooi gedaan. We komen door een kantoor, een bar, een pad langs schuttingen... Qua scares misten we wel een aantal plekken waar ze prima een acteur hadden kunnen neerzetten en er was ook weinig variatie in de acteurs zelf. Steeds iemand in een blauwe overall met een mes in zijn hand, maar dat zal wel bij het thema horen ;-)

Nog één spookhuis te gaan, en dat is die van de Walking Dead. We hebben mazzel, want er staat maar een kwartiertje wachttijd. Dat betekent dat we op tijd klaar zullen zijn voor de show van 21:15. We sluiten snel aan in de rij en inderdaad, na een klein kwartiertje wachten, mogen we naar binnen.

Direct al worden we meegezogen in het verhaal, terwijl we nog in de wachtrij staan. We gaan een oud, vervallen ziekenhuis binnen. De lichten knipperen, er hangen stroomdraden los, we horen het geluid van losgebroken zombies... Eenmaal in het daadwerkelijke spookhuis gaat het verder. We komen langs grote sets: een buitenplaats, vrachtwagens, een ziekenzaal met een complete trap erin... Alles op en top aangekleed. De scares zijn lekker afwisselend, al met al een prima spookhuis en onze favoriet van de avond, ondanks het feit dat we allebei niets met de Walking Dead of zombies an sich hebben.

Het is net half negen geweest, dus nog drie kwartier te gaan tot de show. We lopen het plein over dat is omgetoverd tot Dia de los Muertos-terrein en ploffen neer op een bankje tegenover de ingang van de show, om lekker mensen te kijken. We hebbben alle spookhuizen kunnen doen, terwijl Halloween pas een paar uurtjes bezig is. We zijn blij dat we voor de spookhuizen geen voorkruippasjes à 190 dollar per persoon hebben gekocht. Met een beetje tactisch plannen hebben we onszelf die 350 euro prima kunnen besparen.

Rond 20:45 verzamelen we ons in de wachtruimte voor de show en om 21:00 wordt het theater opengegooid voor de Jabbawockeez On Tour show. We kennen dit nog helemaal niet, maar het blijkt een breakdancegroep te zijn, en een goede ook! Er zitten veel fans in de zaal en na afloop snappen we waarom. Wat is dit strak gechoreografeerd, heel knap!

Om iets over half tien is de show klaar en we besluiten naar het hotel terug te gaan. Het feestje gaat hier nog een paar uurtjes door, maar wij hebben morgen weer een ander feestje te vieren. Al met al was het wat ons betreft best een geslaagde Halloweenavond. We zijn misschien ietwat verwend met Orlando, waar Universal nog grootser uitpakt en daarom valt hier alles een beetje tegen. Het is allemaal net wat kleiner, wat minder uitbundig en duidelijk opgezet met een wat lager budget. Toch hebben we ons prima vermaakt en hebben we bewondering voor de logistiek die hierbij komt kijken. Grote mensenmassa's in een relatief klein park stroomlijnen is niet makkelijk, maar Universal doet het heel goed. De spookhuizen zijn echte capaciteitsmonsters. Dat gaat wel ten koste van de schrikmomenten, want 9 van de 10 keer zie je dingen voor je al gebeuren, maar we snappen het wel. Ze kunnen hier niet anders, als ze al die mensen erdoor willen jagen. Wij zijn zelf in de spookhuizen niet één keer geschrokken, maar we hebben de Amerikanen luidkeels om ons heen horen gillen, dus voor het publiek dat ze trekken, doen ze het goed. Morgen gaan we eens kijken hoe ze het in Knott's Scary Farm doen!